08.01.2017, 20:09:57
(08.01.2017, 14:29:13)Dunolka napisał(a): Ech, Edku, Edku!
Dla mnie nie musisz wstawiać emotikonów, bo wiem, kiedy piszesz z przymrużeniem oka.
A ja swoje wstawiłam.
Na moje uszczypnięcie mogłeś na przykład napisać, że femme fatale w twojej powieści będzie mieć na imię Beata lub Danusia, szwarc charakter Krzychu lub Władek (co ja mówię, jaki Władek, Włodek oczywiście), a któryś z bohaterów dokona na wrogu z UPA naturalnej hormonoterapii. I by starczyło, słowo!
A teraz poważnie.
Gdybym miała gen agresji, to by ci się przy najbliższym spotkaniu oberwało za twoje pojęcie "literatury kobiecej".
Jest to tak samo prawdziwe, jak pogląd, że 90% czytających mężczyzn interesuje tylko hard porno.
Linie podziału przebiegają gdzie indziej, nie (tylko) według płci.
Zasady pisania, które podajesz, dokładnie tak samo przedstawił Wańkowicz.
Tylko wiesz - czasy się zmieniają.
Teraz miłośniczki i miłośnicy literatury lekkiej wszystko mają w internecie, w niezliczonych blogach i wywiadach,
w kolorowych czasopismach, w tasiemcowych serialach telewizyjnych, na portalach porno dla obu płci.
Czym ty ich chcesz zaskoczyć, zadziwić, przyciągnąć?
Internetowe zwierzenia nastolatek z pierwszego razu bywają mocniejsze, niż twoja scena na kamieniu.
Na UJ organizują szkolenia z pisania. Ciekawe, czy tylko dla dziennikarzy, czy dla literatów też.
Ale broń Panie Boże nie odbierz tego, jako rady na dokształt, to tylko taka ciekawostka.
Wniosek z mojego wywodu jest taki, że w czasach, gdy więcej ludzi pisze, niż czyta, ciężko jest być literatem.
Ale ktoś musi...
Jeśli w mojej powieści pojawi się femme fatale, to na pewno będzie mieć na imię Jolanta!
Dlaczego Ty moją 'erotykę' zamieniasz na 'porno'?
Tu muszę Ci się nieskromnie przyznać, że chociaż to jest nadal u nas temat tabu, to na kilku wieczorach autorskich chwalono delikatność opisu scen erotycznych. Nie scen porno, gdzie do fizycznego zbliżenia dochodzi jedynie dla samej przyjemności zbliżenia po piętnastu minutach znajomości, ale erotyki podbudowanej emocjonalną więzią.
Nie mam zamiaru licytować się w hard opisie z małolatami, bo po pierwsze przegram, a po drugie chcę, np. tym małolatom, pokazać, że fizyczna miłość może być romantyczna, a nie tylko mechaniczna.
Teraz w sprawie literatury kobiecej.
Jesienią 2014 wydawnictwo Novae Res zaprosiło mnie na Krakowskie Targi Książki. Mówi się, że czytelnictwo przegrywa z TV oraz Internetem, a tam był tłok, tasiemcowe poczwórne kolejki po bilet i oblegane stoiska wydawnicze.
Miałem pół godziny, z czego może 20 minut rozmów z zainteresowanymi osobami i 10 minut samotności. Plakat reklamujący "Kresową opowieść" miał wymiary 60 x 40 cm.
Kiedy mój czas zbliżał się do końca, zaczęła formować się podwójna i zakręcona kolejka, w której stało ze 40 pań w wieku 18-40 lat. Nie do mnie stały te osoby, ale do pani Agnieszki Lingas-Łoniewskiej, która miała spotkanie tuż po mnie. Jej powieść "Szukaj mnie wśród lawendy" została właśnie wydana. Plakat ją reklamujący, to 150 x 100 cm ładnej i tajemniczej buzi:
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/218010/sz...anna-tom-i
Pod podanym wyżej linkiem można przeczytać:
---
"Piękna Dalmacja Południowa, malowniczy Półwysep Pelješac, trzy siostry, trzy historie, trzy miłości.
Czy można zapomnieć o zdradzie i niespełnionych obietnicach? Mówi się, że każdy zasługuje na drugą szansę, ale czy takim dobrodziejstwem Zuzanna obdarzy Roberta? Nie tak łatwo przecież zamknąć karty przeszłości i napisać nową opowieść o wspólnym życiu.
Zuzanna to pierwszy tom historii trzech kobiet w gorących chorwackich klimatach. Opowieść o tym, jak łatwo i szybko można zniszczyć wszystko, co w życiu najcenniejsze i jak trudno potem to odzyskać. "
---
Jeśli o ocenę powieści chodzi, to portal lubimyczytac.pl, jest najbardziej miarodajnym i opiniotwórczym. Nie krytycy literaccy oceniają poszczególne pozycje wydawnicze, ale czytelnicy.
"Michał" i "Julia" zostały wydane we wrześniu 2013, a "Szukaj mnie wśród lawendy" w październiku 2014. Moje powieści są na wydawniczym rynku od 40 miesięcy, a powieść pani Agnieszki od 27.
Na tym samym portalu "Michał" ma 60 ocen (średnio 1,5 na miesiąc), a "Szukaj mnie ..." 600 (średnio 22 oceny w ciągu miesiąca). I co Ty Jolu powiesz na te liczby w kontekście treści powieści?
Moją satysfakcją może być jedynie fakt, że oceny "Kresowej opowieści" oscylują wokół 7,6/10, a "Szukaj mnie ..." w pobliżu 6,8/10. Nie oburzaj się, Jolu, na coś, co jest i na co nie masz żadnego wpływu.
Jeśli chodzi o szkolenia w pisaniu, to odebrałem szereg indywidualnych lekcji od Sylwii Frołow, krakowskiej pisarki, korektorki i redaktorki Tygodnika Powszechnego, Wydawnictwa Literackiego i Świata Książki, pełniącej też funkcję sekretarza zmarłego niedawno profesora Jerzego Pomianowskiego - redaktora naczelnego Nowej Polszy.
To były lekcje bezpłatne, bez cienia pobłażania i zachęty do pisania. Im oceny pani Sylwii były bardziej krytyczne, tym większą determinację u mnie wywoływały. Efekt tej naszej dwuletniej korespondencji był taki, że po przeczytaniu powieści pani Sylwia odpisała mi, że jestem jej najlepszym uczniem. Więc UJ mi, Jolu, nie zaimponuje!
Literatem faktycznie dzisiaj jest być ciężko. Ja na szczęście jestem jedynie autorem "Kresowej opowieści". Autorem, nie literatem!
Pozdrawiam
Edward