Wątek Edwarda - przeszczep wątroby.

[Edward]

       
Moi drodzy,

właśnie zaczynają się wakacje, a choroby, które przywiodły nas na to forum i inne im towarzyszące, nie odpuszczają. W mniejszym lub większym stopniu dezorganizują nasze życie, zmuszają do zmiany planów i dołują psychikę.
Czy mamy się im poddać? Nie, bo to najgorsze rozwiązanie. Możemy jednak zająć się czymś, co chociaż na jakiś czas odwróci naszą uwagę od problemów, które one stwarzają. Chcę Wam to ‘coś” zaproponować.

Dwa ostatnie tygodnie lipca spędzimy na wsi z czwórką wnuków i ich prababcią. Wnuki mają 9-11 lat, a ich prababcia 94. Już te dane świadczą o tym, że będzie to dla mnie i żony szkoła przetrwania, jednak wnukom też lekko nie będzie. Potrafię to zapewnić.

Jedną z przygotowanych atrakcji, po raz trzeci zresztą, będzie poszukiwanie skarbu pirata. Pirat nazywał się Eustachy Beznogi, żył w XVIII wieku, na starość osiadł we wsi, w której spędzimy wakacje i gdzieś ukrył swój skarb. Niestety opis drogi do skarbu zakodował. Do odkodowania potrzeba złamać szyfr i wnukom bardzo to się podoba.

Dwa lata temu list od pirata przyniósł listonosz. Zastosowany był w nim kod, w którym literze A odpowiadała litera Z, literze B litera Y i tak dalej – po prostu odwrócony alfabet. Od otrzymania listu do odnalezienia skarbu dzieciom potrzebna była jedynie godzina.

Rok temu list przypłynął w butelce rzeczką, w której właśnie bawiły się dzieci. Musiał pokonać długą drogę przez Atlantyk, bo Eustachy Beznogi wrzucił go gdzieś na Karaibach, Cieśniny Duńskie, kawał Bałtyku, kilkaset kilometrów pod prąd Odry i pięć kilometrów rzeczki, też pod prąd, która do Odry wpada. W końcu jednak dopłynął. Tym razem pirat podzielił alfabet na kilka części i zastosował mechanizm odwróconego alfabetu w obrębie każdej z nich. Dzieci znalazły skarb po dwóch godzinach.

W tym roku pirat się wkurzył i powiedział ‘dość’. Nie będzie tak, że koduję list przez dzień lub dwa, a dzieci odczytują go tak szybko – postanowił.

Butelkę z listem od pirata otrzymaliśmy w Darłowie. Nie miał on czasu, aby zaadresować fragmenty opisu drogi imiennie, ale poprosił, żeby każde z dzieci otrzymało jeden z opisów zatytułowany ‘koperta 1’, ‘koperta 2’ ….itd, wraz ze wskazówkami, którymi są imiona trojga z nich zapisane zastosowanym szyfrem. Słowo pirata rzecz święta, więc tak zrobimy.

Dlaczego o tym piszę? Dlatego, że tym ‘czymś’, które ma odwrócić Wasze myśli od szarej rzeczywistości, jest propozycja odszyfrowania opisu drogi do skarbu pirata. Tej osobie, która pierwsza opublikuje ten opis na forum przekażę Monikę – piąty tom Kresowej opowieści.

Zapraszam do zabawy.

Edward