27.03.2020, 08:00:53
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 27.03.2020, 08:06:20 przez Edward.)
(26.03.2020, 21:01:34)Dunolka napisał(a):(25.03.2020, 21:02:15)Edward napisał(a): OK., życia nie zmarnowałem, nikogo nie skrzywdziłem,...
Słyszałam, że tak się właśnie chłopy spowiadają:
Nikogo nie okradłem, nikogo nie zabiłem, nikogo nie skrzywdziłem, więcej grzechów nie pamiętam...
No i faktycznie.
Jolu, Muzo Ty moja!
Zakpiłaś z refleksyjnego fragmentu mojego wpisu i przywołałaś w tym kontekście spowiedź. Dałaś tym samym zielone światło do napisania długiego opowiadania w całości sprzecznego z regulaminem forum i prowadzącego do zbanowania. Dam się sprowokować, ale opowiadanie będzie krótsze.
Moja ostatnia spowiedź, jakieś 35 lat temu, zaczynała się standardowo.
- W imię Ojca i Syna …..
- Ile masz lat? Jaką metodę zapobiegania ciąży stosujesz? – ksiądz bezpardonowo przerwał zwyczajową formułkę.
Dla mnie szok, bo do wrocławskiej Katedry poszedłem, a nie do gabinetu seksuologa, więc kręcę.
- Dajmy temu spokój – ksiądz skrócił moje męki. Skrócił i zrobił niezwykle profesjonalny wykład na temat metody Billinga. Konfesjonał kleił się od śluzu, a ja chciałem jak najszybciej opuścić to miejsce.
Ta spowiedź była jeszcze o tyle niezwykła, że dostałem rozgrzeszenie, pokutę oczywiście też, chociaż nie wyznałem ani jednego grzechu.
- Jak to jest z tą spowiedzią? – zapytałem Boga wieczorem. Leżałem w łóżku, nie mogłem zasnąć, to z Nim porozmawiałem. Zwyczajnie, jak z dobrym znajomym, nie poprzez Ojcze Nasz.
- Pamiętasz niedzielę 11 października 1964 roku – On z kolei mnie zapytał.
- Nie, ale pamiętam poniedziałek, dzień później.
W poniedziałek, 12 października 1964, pijany motocyklista zabił na drodze mojego Tatę.
- To było w klasztorze salwatorianów w Bagnie, blisko Obornik Śląskich – mówił Bóg. – Ksiądz Jan, przyjaciel Twojej rodziny – tu uśmiechnął się i pogładził długą siwą brodę, czym mnie sprowokował.
- O co chodzi? – zapytałem odruchowo i chyba mało taktownie. – Dlaczego Pan ...
Zająknąłem, bo zwątpiłem, jak mam się do Niego zwracać. Słowo ‘Pan’ wydało mi się dziwne, ‘Ty’ zbyt bezpośrednie.
Nie pomógł mi rozwiązać tego dylematu, tylko od razu przeszedł do rzeczy.
- Ksiądz Jan, cztery lata temu, skrzywdził bliską ci osobę – powiedział smutnym głosem.
- Kogo? – z wrażenia usiadłem na łóżku. – Mów, kogo skrzywdził!
- No widzisz – uśmiechnął się – już wiesz, jak masz się do mnie zwracać. Nie odpowiem jednak na pytanie, nie jesteś na to gotowy. Kiedyś tak, teraz nie.
Bóg dotrzymał słowa trzy lata temu, a ja napisałem o tym w „Nadii”.
- W niedzielę, w tym klasztorze, była duża uroczystość. Brali w niej udział liczni księża i osoby cywilne. Na zaproszenie księdza Jana byli tam również twoi rodzice. Na koniec obojgu wasz przyjaciel udzielił osobistego błogosławieństwa.
- A dzień później mój Tata już nie żył … – bezwiednie opadłem na łóżko.
- Ale wracając do pytania o spowiedź – Bóg, po długiej ciszy, powrócił do początku naszej rozmowy. – Czy nie odniosłeś wrażenia, że spowiadałeś się praktykowi od metody Billinga?
- Odniosłem – przyznałem.
- Widzisz, - mówił dalej Bóg – on ślubował czystość i jej nie dotrzymał.
- Czyli, co? – zapytałem. – Czy chcesz powiedzieć, że moja spowiedź nic nie była warta? Że błogosławieństwo księdza Jana, to ściema – trochę żałowałem tego kolokwializmu.
- Na mnie już czas – odpowiedział. – A wnioski wyciągnij sam. Masz wolną wolę, więc wybieraj. Powiem ci jednak, że niezależnie od Twojego wyboru, ja będę czuwał nad Tobą.
Nie uszło mojej uwadze, że ‘Twojego’ i ‘Tobą’ wypowiedział z dużej litery.
- Cudów nie wymagaj – dodał. - W końcu i tak każdy przyjdzie do mojego Domu, ale kilka razy wyślę Ci, znowu duża litera, zaufanego Anioła Stróża.
Przysięgam na wszystkie świętości, że dotrzymał danego wtedy słowa.
Banujcie
Edward