21.07.2019, 11:52:44
(21.07.2019, 05:11:30)Edward napisał(a): Odpowiadam:
[quote pid='12798' dateline='1563660623']
https://kobieta.onet.pl/dziecko/male-dziecko/bezstresow..
[/quote]
Jejku, czyżbyś nie wiedział, ile ton głupot jest w internecie?
Trzeba umieć odsiać ziarno od plew, przede wszystkim myśleć, obserwować, wyciągać wnioski.
I oceniać "po owocach".
Twoi współpasażerowie z metra, ludzie dorośli, wręcz starsi, byli wychowywani tradycyjnie, "stresowo", w szacunku do siły.
Efekty widzisz.
Dochodzę teraz do wniosku, że mnie z wnuczkami zawsze ustępują miejsca, gdyż podróżuję "pestką",
naszym Szybkim Tramwajem, którymi jadą młodzi studenci na kampus uniwersytecki.
Oni pewnie już zdążyli załapać trochę tych nowszych, "skandynawskich" metod wychowywania.
Cytat: Jeśli ja byłem wzywany przez nauczyciela, bo któryś z synów coś przeskrobał, to nigdy dziecka nie usprawiedliwiałem. Przyznawałem rację nauczycielowi, a w domu była poważna rozmowa z delikwentem. Uważam, że musiało tak być,
Jednym słowem uważałeś, że nauczyciel zawsze ma rację, choćby był głupi i zły, a twoje dziecko zawsze jest delikwentem, czyli zawsze jest winne.
Uważam, że to było niesłuszne, niesprawiedliwe dla twoich dzieci.
Jesteś wzywany do szkoły, najpierw rozmawiasz ze swoim dzieckiem o co chodzi, poznajesz jego punkt widzenia.
Czy twoje dziecko nigdy nie miało racji? Nigdy nie można było wytłumaczyć jego zachowania?
Choćby tym, że to dziecko?
Zaobserwuj, czy twoje dzieci stosują twoje metody wychowawcze w stosunku do swoich dzieci.
"Po owocach" poznasz, czy nie mają poczucia krzywdy.
Cytat: "Pocałuj mnie w dupę". Wyobrażasz sobie taki tekst do nauczyciela? Ja nie!
A to zależy, na co to była reakcja.
Przykładowo, gdyby moja córka albo ktoś z jej klasy tak odpowiedział nauczycielce, która wobec nich oświadczyła, że rezygnuje z pracy w liceum integracyjnym, gdyż kalekie, niesprawne ruchowo dzieci rażą jej zmysł estetyczny
(powiedziała to brutalniej), to bym tylko przyklasnęła (tłumacząc, że powinny użyć innego słowa).
Do dziś mam wyrzuty sumienia w stosunku do mojego dziecka i młodzieży z tego liceum, że wtedy nie zrobiliśmy
mega awantury.
Nie ma czegoś takiego, jak "bezstresowe wychowanie". Skandynawowie mają swoje własne "stresy".
Na przykład duński dzieciak nie może zaprosić na urodziny kogo chce, albo cała klasa (dziewczynki/ chłopcy) albo nikt.
Również dzieci innej rasy, niepełnosprawne, lub tylko nielubiane.
W ten sposób zapobiega się wykluczaniu już w najmłodszym wieku, uczy się tolerancji. Czyli jednak "stresowo".
Na koniec ci tylko napiszę, że właśnie dzieci uczone karności, posłuszeństwa, szacunku dla starszych, dla autorytetu, pozwalały sobie wkładać ręce w majtki.
Na koniec - bo to nie jest forum na dyskusje o wychowaniu. Dam ci namiary na popularne forum wychowawcze,
gdzie będziesz mógł się wyżyć.
Albo ci nie dam, bo cię młode e-mamy zadziobią, po co mi to.