03.12.2021, 12:45:24
Koral, witaj wśród nas.
Decyzja o pozbyciu się nowotworu już podjęta - LPR.
Pytasz, czy to słuszna decyzja.
Według reguł prawdopodobieństwa - słuszna.
1. Pojawiły się już "czwórki" (w skali Gleasona). Nowotwór jest już potencjalnie zdolny do przerzutów.
Lepiej go nie hodować. To jest argument za tym, by nie godzić się na tzw. baczną obserwację, czyli rezygnację z leczenia.
2. Masz spory przerost prostaty. Operacja usunie problem raz na zawsze.
To jest argument za tym, że operacja jest lepszym wyjściem, niż radioterapia.
3. Zaawansowanie nowotworu jest niewielkie, jest najwidoczniej ograniczony do narządu, nie ma pilnej potrzeby operacji otwartej, gdy można się wszystkiemu dokładnie przyjrzeć, za przeproszeniem pomacać, powąchać.
Czyli operacja laparoskopowa jest ok, oszczędzi ci choćby częściowo, pooperacyjnego cierpienia.
Ale upewnij się, czy i w jakim zakresie będą usunięte regionalne węzły chłonne.
4. Co do wyboru miejsca operacji trudno nam się wypowiedzieć.
Każdy z forumowiczów ma tylko jedną prostatę, więc tylko raz był operowany. Czyli może się wypowiedzieć tylko o swoim lekarzu, o swoim szpitalu. Inaczej mówiąc - mamy za małą próbę, by wyciągać wnioski.
Na razie nie mieliśmy przykładu z Trójmiasta ze skargą na schrzanienie operacji.
Wśród znajomych moich znajomych znam jeden przypadek operacji w Trójmieście - pełny sukces.
Ale jak wyżej - za mała próba statystyczna.
4. Co do zajęcia przestrzeni okołonerwowej - ten czynnik jest różnie oceniany przez onkologów.
Jedni przypisują mu negatywne znaczenie, inni - żadnego.
Nerwy przechodzą też przez sam gruczoł prostaty. Jeśli komórki nowotworowe "wepchają się" w przestrzeń
między komórki nerwowe a komórki gruczołu, to mówimy o neuroinwazji.
Plastycznie wyobrażamy to sobie, że te komórki są na ścieżce do wyjścia z prostaty.
Wejście na ścieżkę nie oznacza jeszcze wyjścia z prostaty, bo to wymaga czasu.
Byłoby to przekroczenie torebki, a tego w opisie biopsji nie ma.
Zatem szansa na oszczędzenie pęczków naczyniowo-nerwowych jest bardzo duża.
Bądź dobrej myśli. Według wszelkich reguł prawdopodobieństwa operacja powinna skończyć się sukcesem.
I dziel się z nami opisem swoich zmagań z chorobą.
Nowi i starzy forumowicze potrzebują pozytywnych historii jak tlenu.
Tego ci osobiście życzę - żebyś był naszym pozytywnym przykładem.
Decyzja o pozbyciu się nowotworu już podjęta - LPR.
Pytasz, czy to słuszna decyzja.
Według reguł prawdopodobieństwa - słuszna.
1. Pojawiły się już "czwórki" (w skali Gleasona). Nowotwór jest już potencjalnie zdolny do przerzutów.
Lepiej go nie hodować. To jest argument za tym, by nie godzić się na tzw. baczną obserwację, czyli rezygnację z leczenia.
2. Masz spory przerost prostaty. Operacja usunie problem raz na zawsze.
To jest argument za tym, że operacja jest lepszym wyjściem, niż radioterapia.
3. Zaawansowanie nowotworu jest niewielkie, jest najwidoczniej ograniczony do narządu, nie ma pilnej potrzeby operacji otwartej, gdy można się wszystkiemu dokładnie przyjrzeć, za przeproszeniem pomacać, powąchać.
Czyli operacja laparoskopowa jest ok, oszczędzi ci choćby częściowo, pooperacyjnego cierpienia.
Ale upewnij się, czy i w jakim zakresie będą usunięte regionalne węzły chłonne.
4. Co do wyboru miejsca operacji trudno nam się wypowiedzieć.
Każdy z forumowiczów ma tylko jedną prostatę, więc tylko raz był operowany. Czyli może się wypowiedzieć tylko o swoim lekarzu, o swoim szpitalu. Inaczej mówiąc - mamy za małą próbę, by wyciągać wnioski.
Na razie nie mieliśmy przykładu z Trójmiasta ze skargą na schrzanienie operacji.
Wśród znajomych moich znajomych znam jeden przypadek operacji w Trójmieście - pełny sukces.
Ale jak wyżej - za mała próba statystyczna.
4. Co do zajęcia przestrzeni okołonerwowej - ten czynnik jest różnie oceniany przez onkologów.
Jedni przypisują mu negatywne znaczenie, inni - żadnego.
Nerwy przechodzą też przez sam gruczoł prostaty. Jeśli komórki nowotworowe "wepchają się" w przestrzeń
między komórki nerwowe a komórki gruczołu, to mówimy o neuroinwazji.
Plastycznie wyobrażamy to sobie, że te komórki są na ścieżce do wyjścia z prostaty.
Wejście na ścieżkę nie oznacza jeszcze wyjścia z prostaty, bo to wymaga czasu.
Byłoby to przekroczenie torebki, a tego w opisie biopsji nie ma.
Zatem szansa na oszczędzenie pęczków naczyniowo-nerwowych jest bardzo duża.
Bądź dobrej myśli. Według wszelkich reguł prawdopodobieństwa operacja powinna skończyć się sukcesem.
I dziel się z nami opisem swoich zmagań z chorobą.
Nowi i starzy forumowicze potrzebują pozytywnych historii jak tlenu.
Tego ci osobiście życzę - żebyś był naszym pozytywnym przykładem.