Pomocy!!

[Jurczas]

(07.08.2017, 22:35:52)cris napisał(a): Dobra, nosi mnie, aby dołożyć jeszcze swoje zdanie.

Jurczas, trafiłeś na forum POMOCY. 
To forum wg mnie jest specyficzne. 
Przede wszystkim nie ingerujemy w posty, posty nie są usuwane, masz pełny dostęp do wszystkich narzędzi jakim dysponuje skrypt. Możesz wykorzystywać ten "nasz dom" w sposób dowolny, aczkolwiek zgodny z regulaminem. 
Na innych forach jest może lepiej a może i gorzej. Opinię zostawiam Wam - użytkownikom.

My chcemy merytorycznej dyskusji, jednocześnie dając możliwość wypowiedzenia się o swoich problemach, wątpliwościach. 
Tym różnimy się od innych. Mam nadzieję, że to dostrzegasz.
Jak umiemy staramy Ci się POMÓC, pomóc w podjęciu życiowych decyzji w leczeniu, bądź jego braku. 
Wszyscy, bez względu na płeć chcemy Twojego dobra. 
Bo przecież nie jesteśmy winni, że Ciebie też dopadł RGK. 
My mamy swoje przemyślenia, doświadczenia, ... ale nigdy nie zastąpimy wiedzy jaką dysponuje lekarz.
Choćby z podstawowej sprawy, że my nie kończyliśmy studiów medycznych.
Swoją wiedzę opieramy o doświadczenia, przeczytaną literaturę, czy wielogodzinne dyskusje z lekarzami, specjalistami.

Co zatem ...
Tobie lekarze proponują leczenie radykalne. Radykalne polega na całkowitym pozbyciu się nowotworu.
Zwróć uwagę "proponują" nie decydują, nie mówią, że na pewno się wyleczysz. 
Mówią, że masz wielkie szanse na pełne wyleczenie.
Wśród nas jest mnóstwo osób, którzy zdecydowali się na tą drogę i mają przynajmniej teoretyczny spokój z RGK.
Jest też parę osób, u których niestety leczenie zawiodło. Oni walczą, poszukując różnych metod "przedłużenia" życia. 
Tak to prawda, "przedłużenia", bo wiedzą, że z problemem muszą i będą sobie radzić przez całe życie. 
Do takich i ja się zaliczam. 
Co by było, gdybym 5 lat temu nie poddał się leczeniu? Nie wiem. 
Może mój organizm (45 lat - czynny sportowiec w pełni kondycji fizycznej) poradziłby sobie sam z chorobą.
Może ...., ale takich przypadków nie znałem. Wolałem nie ryzykować.
Choć o cudach w pełnej regresji choroby NWT jest mnóstwo historii.
I ja jako wierzący w nie również wierzę i liczę, że w moim przypadku też tak się stanie.
Opowieści o Gravioli, grzybach Reishi, Amigdalinie (wit. B17) itd... itp... są, istnieją w internecie i co?
Będą istniały i szczerze mówiąc nikt nie zabroni ich publikowania, czytania itp.

Ja ( przeczytaj moją historię ) jestem przykładem, że medycyna nie bardzo sobie poradziła. 
I co? Mam nic nie robić? Licząc na opcję, że mój organizm sobie sam poradzi?
Zapewne zrobiłem mnóstwo błędów w swoim leczeniu.
Tak, zrobiłem i jestem tego świadomy. 
Pamiętaj, że decyzje podejmuje się TU i TERAZ. 
W oparciu o aktualną wiedzę, w oparciu o aktualne przesłanki i .... statystyki.
Żałuję, że w podjęciu decyzji 5 lat temu nie odnalazłem ludzi, którzy mogliby pomóc w podjęciu decyzji.
O tak, z czystego serca, bezinteresownie. Byłoby mnie łatwiej. Miałbym spokojne sumienie.

Co Ty zrobisz to Twoja decyzja. 
Chciałbym jednak, żebyś miał wszystkie informacje.
Jak przebiega choroba, jakie są skutki uboczne leczenia, bądź jego zaniechania. 
I na tym polega nasza POMOC.
Nie znajdziesz, jak pisała Dunolka - szarlatanów, choć każdy z nas w różny sposób walczy, dodatkowo się suplementując w celu poprawy odporności organizmu.
O tym możemy dyskutować. 
Zwróć jednak uwagę, że Ty nie dyskutujesz. 
Ty postawiłeś tezę i nie próbujesz jej nawet bronić.
Piszesz jedynie o skutkach leczenia kolegów i wierzysz, że Tobie się uda, a sam nie chcesz przeżywać ich problemów.
I dobrze, że masz nadzieję. To już bardzo dużo. Gorzej jak ktoś załamuje się i ... nic nie robi oczekując na wyrok. 


Mnóstwo słów już padło w Twoim wątku. 
Też tych z gatunku "obraźliwych". 
Rozumiem, że się miotasz. Jesteś zły. Próbujesz swojej drogi. To normalne.
Każdy z nas tak miał. I ... ma i będzie miał nadal. To walka w czasie przeszłym, teraźniejszym i przyszłym.

Przyglądam się wypowiedziom innych i myślę, że słowo pisane nigdy nie będzie tożsame ze słowem mówionym.
Nie jesteśmy w stanie dokładnie przedstawić myśli i przelać ich na papier. 
Wychodzą wówczas poematy - jak choćby mój. 
Koledzy proponowali różne formy kontaktu bezpośredniego. 
Po to właśnie, aby lepiej Ciebie zrozumieć, i mam nadzieję, że skorzystasz z propozycji. 
Nie obrażaj się również, na wymianę poglądów, która na naszym forum jest otwarta, dozwolona i szczera.

Pozdrawiam Cię, bo i tak już truję. 
Chciałbym, abyś mimo wszystko był z nami.

Dziekuje Cris za dodanie mi otuchy, ale ja naprawde jestem sam w tym co robię i stąd to moje rozgoryczenie nikt mi nie doradza wszystko biore z inter. próbuje wszystkich metod chce jak najdłuzej tak pociągnąć odwlec to co mi lekarze proponują bo boje sie prędzej czy pózniej i tak podam sie i znajde sie na stole ale na razie walczę sam ze sobą i z moją chorobą oczywiscie nie zaprzestałem sie badać i sprawdzać co tam słychac u mojego "raczaka", wiem ze pisaniem nie da sie tego tak wytłumaczyć jak rozmową, wiem ze czasami przeginam i piszę bzdury ale jest mi ciezko są dni ze sie ciesze ze jest wszystko dobrze zapominam o tym wszystkim, i nagle przychodzi myśl ze tak nie jest a jeszcze jak ktos mi napisze ze sie we wszystkim mylę ze nigdy nie bedzie dobrze  to wtedy mam doła, nikt z mojego otoczenia nie wie ze mam raka nikomu nie powiedziałem i nie powiem nie chcę zeby patrzono na mnie z politowaniem i po cichu mówiono ze i tak długo nie pociagnę bo jak to sie mówi rak to wyrok predzej czy pózniej tak to sie skonczy i napewno w męczarnich tego sie boję i nie wiem jak sie zachowam gdy bede miał w taki sposób skończyć i dlatego tylko tu moge śmiało pisać o tym co robie i myslę i dalej bede pisał tylko prosze nie mysleć ze po to zeby kogos obrażać nie potrafie ładnie i składnie pisac wiec czasami inaczej to wychodzi i mozna zle to zrozumieć zdecydowanie wolą jednak rozmowę ..
Pozdrawiam
Jurczas