Pomocy!!

[cris]

A ja Jurczas odpowiem trochę inaczej.
Masz 69 lat -mógłbyś być moim tatą. 
Ile zamierzasz pożyć? Pytam ile zamierzasz, bo osobiście życzę Ci jak przy toaście 100 lat. 
Wiem, że nie wolno takich planów robić, bo jutro można wpaść pod samochód, pojutrze dostać udaru, a po pojutrze zawału serca.
Jednak, większość z nas chce cieszyć się życiem jak najdłużej. 
Tylko, żeby to życie było w miarę normalne. Żeby nie bolało, żeby jeść same smakołyki, żeby biegać, żeby dostrzegać piękno przyrody itd. Czyż nie tak byś chciał?

Wykryto u Ciebie RGK. Masz do wyboru:
1. leczenie radykalne (całkowite pozbycie się nowotworu) a w przypadku niepowodzenia leczenie paliatywne.
2. nic nie robienie.
Dunolka pisała, że czasami ad 2. czyli nic nie robienie się sprawdzało, ale konieczne jest baczne obserwowanie. Słyszałem o takich przypadkach, choć w większości dotyczyło to osób po ... powiedzmy 80 -ce. Raczej osobiście nie polecałbym Tobie tej metody.
Przemyśl wszystko bardzo dobrze, popytaj fachowców - lekarzy, szukaj opinii pacjentów. 
Ja doradzałby jednak podjęcie leczenie radykalne. 
Boisz się skutków ubocznych.
One są różne dla każdego z nas. Ja np. jestem już po radioterapii, hormonoterapii, chemioterapii.
Wszystkie zniosłem "normalnie". Skutki uboczne do zniesienia. 
Dostałem już 5 lat dzięki temu i nie wyobrażam sobie, abym się nie leczył. Piszę to ja, osoba, która jest stosunkowo (wg prostatyków) młoda. 50 lat to jeszcze kilkadziesiąt lat temu była średnia długość życia w USA (tak słyszałem). Dziś jest zupełnie inaczej. Bo .... medycyna zrobiła olbrzymie postępy, ludzie zaczęli dbać o siebie, leczyć się i zdrowiej odżywiać.  


Dlatego namawiam do podjęcia leczenia radykalnego.
Jakiego? 
Tutaj podjęcie decyzji jest bardzo trudne. Uzależnione od mnóstwa czynników. I nie dziwię Ci się, że masz mętlik w głowie.
I jeszcze jedno - jeśli możesz to unikaj stresów. Bądź pogodny, optymistycznie patrz na życie. 
Tego Ci życzę jako młodszy kolega z forum.