27.09.2022, 16:50:04
(27.09.2022, 11:34:45)AndrzejJ napisał(a): A tak na szybko; co z tym Bicalutamidem, czy to nie jest terapia hormonalna ?
Najpierw ustalmy, co to jest terapia hormonalna.
Tak ogólnie są to wszelkie terapię, których celem jest wpływ na gospodarkę hormonalną organizmu.
Czyli:
1. Terapia hormonalna sensu stricto, czyli dostarczanie organizmowi hormonów, których z różnych względów mu brakuje, np. hormonów tarczycy, hormonu wzrostu, estrogenów w HTZ, etc.
2. Blokowanie wydzielania niektórych hormonów.
Na tym właśnie polega działanie ADT, czyli terapii stosowanej w raku prostaty. Implant leku wydziela się stopniowo do krwioobiegu i blokuje wydzielanie testosteronu. Jest to tzw. chemiczna kastracja.
Jej przewaga nad klasyczną brutalną kastracją polega na tym, że proces ten jest odwracalny.
Po odstawieniu zastrzyków organizm znów zaczyna produkować testosteron.
3. Blokowanie działania niektórych hormonów.
Leki z tej grupy stosuje się na przykład w raku piersi (Tamoxifen) i raku prostaty (Apoflutam, Bikalutamid).
Jeśli rak jest hormonozależny, zablokowanie działania hormonu płciowego powstrzymuje rozwój raka.
Zatem Bikalutamid jest lekiem hormonalnym, chociaż nie jest ani hormonem ani nie blokuje jego wydzielania.
Terapia Bikalutamidem uważana jest za terapię hormonalną.
Bikalutamid nie powoduje, że testosteronu jest mniej; mało tego - jest go dużo więcej.
Ale komórki nowotworu prostaty nie mogą z niego korzystać, gdyż właśnie Bikalutamid blokuje jakieś receptory w komórkach nowotworowych.
My tu sobie obrazowo mówimy, że Bikalutamid "knebluje, zatyka gęby komórkom nowotworowym, by tego testosteronu nie żarły". Zagłodzone komórki słabną, giną.
Podczas kuracji Bikalutamidem w organizmie wzrasta nie tylko poziom testosteronu, ale i estrogenów.
Dlatego powszechnym skutkiem ubocznym takiej terapii jest ginekomastia, czyli stan, gdy mężczyźnie rosną piersi.
Medycyna zna sposoby walki z tą (nie)estetyczną dolegliwością (Tamoxifen, radioterapia, chirurgia).
Plusem terapii Bikalutamidem, w porównaniu z ADT, czyli chemiczną kastracją, jest brak najpoważniejszych skutków hormonoterapii w postaci chorób układu krążenia, osteoporozy, zaburzeń potencji.
Gdyby wszystkie komórki nowotworu prostaty były hormonozależne, raka można by wyleczyć zastrzykami (ADT) lub tabletkami (Bikalutamid).
Niestety, złośliwość raka polega i na tym, że stale mutuje. Powstają komórki, które na przykład potrafią same ten testosteron wytworzyć. Dlatego działanie każdej hormonoterapii w raku prostaty prędzej czy później się kończy, niestety. Średnio po 3 - 4 latach.
Wtedy trzeba sięgnąć po leki hormonalne najnowszej generacji.
Bikalutamid lub Binac to nazwy handlowe (generyki) leku Casodex.
To tyle o Bikalutamidzie.