Też Ci, Jędrku, gratuluję!!!
U mnie, jakieś dwa tygodnie temu, minęło 6 lat od LRP. To był początek grudnia 2011.
Później miałem dwa ostre zapalenia trzustki (wrzesień i październik 2012). Z tego drugiego lekarze ledwie mnie wyciągnęli, za co im chwała, ale nie szukali przyczyn. Ograniczyli się do stwierdzenia, że popełniłem błąd dietetyczny i wypisali do domu. Sami musieliśmy poszukać powodu i znaleźliśmy. Okazał się nim woreczek żółciowy, który usunięto tradycyjną metodą (cięcie 13 cm) w 2013, ponieważ badanie EUS (USG z poziomu gastroskopii) wykazało coś podejrzanego w wątrobie. W otwartej operacji lekarze niczego jednak nie zauważyli, ale na wątrobę przyszedł czas w maju 2015. 'Otworzyli' mnie na 35 cm z zamiarem jej resekcji, ale kiedy zobaczyli, jak bardzo jest marska, to zdecydowali się, na moje szczęście, nie na resekcję, tylko na termoablację. Badanie histopatologiczne pokazało, że guz jest rakiem wątrobowokomórkowym, czyli nie przerzutem, ale takim, który od wątroby zaczął mnie toczyć. Wznowa nastąpiła natychmiast, a tempo wzrostu markera nowotworowego AFP było pięciokrotnie większe od tego sprzed operacji.
Cud sprawił, że w ostatniej chwili trafiłem na Banacha. Tam celowaną chemią TACE spowolniono wzrost guza i pozytywnie przeszedłem wymagające badania kwalifikacyjne do przeszczepu.
Przeszczep rozpoczęto 3 września 2016 o 21.50, a zakończono następnego dnia o 3.30. Tym razem 'otwarto' mnie na 40 cm.
Nie udało mi się jednak uchronić od przepukliny pooperacyjnej i na 8 stycznia 2018 wyznaczono termin przyjęcia do szpitala, aby ją usunąć.
Ta dość bogata historia moich kontaktów ze służbą zdrowia (ciągle aktywny jest jeszcze nerw 3D) sprawiła, że o kolejnych rocznicach LRP zwyczajnie zapominam. Wobec nieoznaczalnego poziomu PSA będę prawdopodobnie tym pacjentem, który poważne chorowanie (jeśli nie liczyć WZW typu B i C pół wieku temu) rozpoczął od RGK, ale życie zakończy z zupełnie innego powodu.
Pozdrawiam serdecznie
Edward
U mnie, jakieś dwa tygodnie temu, minęło 6 lat od LRP. To był początek grudnia 2011.
Później miałem dwa ostre zapalenia trzustki (wrzesień i październik 2012). Z tego drugiego lekarze ledwie mnie wyciągnęli, za co im chwała, ale nie szukali przyczyn. Ograniczyli się do stwierdzenia, że popełniłem błąd dietetyczny i wypisali do domu. Sami musieliśmy poszukać powodu i znaleźliśmy. Okazał się nim woreczek żółciowy, który usunięto tradycyjną metodą (cięcie 13 cm) w 2013, ponieważ badanie EUS (USG z poziomu gastroskopii) wykazało coś podejrzanego w wątrobie. W otwartej operacji lekarze niczego jednak nie zauważyli, ale na wątrobę przyszedł czas w maju 2015. 'Otworzyli' mnie na 35 cm z zamiarem jej resekcji, ale kiedy zobaczyli, jak bardzo jest marska, to zdecydowali się, na moje szczęście, nie na resekcję, tylko na termoablację. Badanie histopatologiczne pokazało, że guz jest rakiem wątrobowokomórkowym, czyli nie przerzutem, ale takim, który od wątroby zaczął mnie toczyć. Wznowa nastąpiła natychmiast, a tempo wzrostu markera nowotworowego AFP było pięciokrotnie większe od tego sprzed operacji.
Cud sprawił, że w ostatniej chwili trafiłem na Banacha. Tam celowaną chemią TACE spowolniono wzrost guza i pozytywnie przeszedłem wymagające badania kwalifikacyjne do przeszczepu.
Przeszczep rozpoczęto 3 września 2016 o 21.50, a zakończono następnego dnia o 3.30. Tym razem 'otwarto' mnie na 40 cm.
Nie udało mi się jednak uchronić od przepukliny pooperacyjnej i na 8 stycznia 2018 wyznaczono termin przyjęcia do szpitala, aby ją usunąć.
Ta dość bogata historia moich kontaktów ze służbą zdrowia (ciągle aktywny jest jeszcze nerw 3D) sprawiła, że o kolejnych rocznicach LRP zwyczajnie zapominam. Wobec nieoznaczalnego poziomu PSA będę prawdopodobnie tym pacjentem, który poważne chorowanie (jeśli nie liczyć WZW typu B i C pół wieku temu) rozpoczął od RGK, ale życie zakończy z zupełnie innego powodu.
Pozdrawiam serdecznie
Edward