28.03.2022, 22:07:03
Jeszcze 15 - 10 lat temu, gdy diagnozowani byli nasi najstarsi forumowicze, obowiązywała zasada, że przy rozsianym raku prostaty stosuje się leczenie tylko paliatywne; nie było mowy o operacji ani radioterapii.
Wstępne badania obrazowe miały na celu - brutalnie mówiąc - w zasadzie wyeliminowanie pacjenta z leczenia radykalnego. Dlatego niejednokrotnie radziliśmy "nowym", by unikali scyntygrafii czy tomografu, "bo jeszcze ci coś znajdą i cię nie zoperują".
Ale fakt, że "nic nie znaleziono" nie oznaczał, że przerzutów w momencie diagnozy już nie było.
Niepowodzenie leczenia radykalnego oznaczało najczęściej, że rak w momencie diagnozy był już rozsiany.
I co?
I po latach obserwacji okazało się, że tacy pacjenci, z przerzutami ale zoperowani albo radykalnie naświetleni,
żyli dłużej i w lepszym stanie, niż ci, potraktowani tylko hormonoterapią i chemią.
Czyli "usunięcie głównej masy guza" opłaca się.
Może dlatego, że w tej głównej masie najwcześniej dochodzi do hormonooporności, a może działa jeszcze inny mechanizm, nie wiem.
Ty jesteś przykładem tego nowoczesnego podejścia do problemu zaawansowanego i rozsianego raka.
Zniszczono ci główną masę guza, a z tym, co zostało, walczy hormonoterapia.
Oby działała jak najdłużej! A potem mamy i inne leki.
Dlaczego nie znalazłeś odważnych lekarzy w Polsce? No niestety, nie miałeś tzw. szczęścia.
Ale skoro twój przykład ma być wskazówką dla podobnych tobie, trzeba nam wiedzieć, jak znaleźć drogę
do lekarzy zagranicznych.
Masz ubezpieczenie niemieckie?
Zapłaciłeś prywatnie? Jaką mniej więcej kwotą musi dysponować pacjent, aby szukać pomocy w tymże Monachium?
Tak ze zwyklej intelektualnej ciekawości chcielibyśmy wiedzieć, czy hormonoterapię wdrożono ci od razu po diagnozie, przed operacją, czy dopiero po.
Jaki był stan zaawansowania nowotworu po operacji, tzn. pT4? Gleason?N?M?R?
Ile grejów ci zlecono w radioterapii adjuwantowej?
Czy naświetlano tylko lożę czy węzły chłonne też?
A przede wszystkim - jak się czujesz?
Pewnie jesteś młody, skoro hormonoterapia tak tobą poniewiera.
Z czasem organizm się przyzwyczai.
Wstępne badania obrazowe miały na celu - brutalnie mówiąc - w zasadzie wyeliminowanie pacjenta z leczenia radykalnego. Dlatego niejednokrotnie radziliśmy "nowym", by unikali scyntygrafii czy tomografu, "bo jeszcze ci coś znajdą i cię nie zoperują".
Ale fakt, że "nic nie znaleziono" nie oznaczał, że przerzutów w momencie diagnozy już nie było.
Niepowodzenie leczenia radykalnego oznaczało najczęściej, że rak w momencie diagnozy był już rozsiany.
I co?
I po latach obserwacji okazało się, że tacy pacjenci, z przerzutami ale zoperowani albo radykalnie naświetleni,
żyli dłużej i w lepszym stanie, niż ci, potraktowani tylko hormonoterapią i chemią.
Czyli "usunięcie głównej masy guza" opłaca się.
Może dlatego, że w tej głównej masie najwcześniej dochodzi do hormonooporności, a może działa jeszcze inny mechanizm, nie wiem.
Ty jesteś przykładem tego nowoczesnego podejścia do problemu zaawansowanego i rozsianego raka.
Zniszczono ci główną masę guza, a z tym, co zostało, walczy hormonoterapia.
Oby działała jak najdłużej! A potem mamy i inne leki.
Dlaczego nie znalazłeś odważnych lekarzy w Polsce? No niestety, nie miałeś tzw. szczęścia.
Ale skoro twój przykład ma być wskazówką dla podobnych tobie, trzeba nam wiedzieć, jak znaleźć drogę
do lekarzy zagranicznych.
Masz ubezpieczenie niemieckie?
Zapłaciłeś prywatnie? Jaką mniej więcej kwotą musi dysponować pacjent, aby szukać pomocy w tymże Monachium?
Tak ze zwyklej intelektualnej ciekawości chcielibyśmy wiedzieć, czy hormonoterapię wdrożono ci od razu po diagnozie, przed operacją, czy dopiero po.
Jaki był stan zaawansowania nowotworu po operacji, tzn. pT4? Gleason?N?M?R?
Ile grejów ci zlecono w radioterapii adjuwantowej?
Czy naświetlano tylko lożę czy węzły chłonne też?
A przede wszystkim - jak się czujesz?
Pewnie jesteś młody, skoro hormonoterapia tak tobą poniewiera.
Z czasem organizm się przyzwyczai.