27.10.2021, 13:44:49
Witajcie,
poniżej nowe doniesienia z linii frontu.
Wczoraj byliśmy w Zabrzu u prof. Majewskiego. Lekarz bardzo przystępny, kontaktowy, wyczerpująco odpowiadał na pytania, a przede wszystkim dokonał szczegółowej analizy sytuacji męża.
Początkowo szedł w kierunku obserwacji poziomu PSA, z intencją wdrożenia RT, kiedy będzie ono rosło. Co ciekawe, powiedział, że nieoznaczalność dla lekarzy jest umownie nieco wyższa, niż dla nas, pacjentów. Spokój można zachować do poziomu 0,04, max 0,05. On rozumie, że każdy chciałby widzieć dwa zera po przecinku, ale nawet ślinianki produkują śladowe ilości PSA.
Ale do rzeczy. Po analizie sytuacji męża, zaczął wyliczać czynniki ryzyka progresji choroby: młody wiek pacjenta, rozległość raka w obu płatach, dodatni margines oraz poziom PSA po operacji, który jednak idealny nie jest i na podstawie tego zalecił wdrożenie RT, jednak nie natychmiast, tylko po upływie 4 miesięcy po RP. Zapytał o kwestię trzymania moczu i potencję i dowiedziawszy się, że jest w porządku stwierdził, że niech wnętrze miednicy dojdzie przez kolejne tygodnie do normy i zaczynamy. 8 grudnia pierwsza wizyta w CO w Gliwicach, zapewne ze 3, 4 tygodnie potrwa przygotowanie do naświetlań i po nowym roku czeka nas stoczenie decydującej bitwy.
Nie pozostaje nam nic innego jak wierzyć, że załatwimy gada. Profesor powiedział, że szanse na wyleczenie są duże, ok 80%. Tak więc postanowiliśmy się nie dać i pozytywnie nastawić. Już mieliśmy trochę szczęścia ze spadkiem Gleasona po operacji (prof. określił, że jest 5% takich przypadków, zwykle jednak jest odwrotnie), dlaczego więc tym razem nie mielibyśmy mieć tego szczęścia?
poniżej nowe doniesienia z linii frontu.
Wczoraj byliśmy w Zabrzu u prof. Majewskiego. Lekarz bardzo przystępny, kontaktowy, wyczerpująco odpowiadał na pytania, a przede wszystkim dokonał szczegółowej analizy sytuacji męża.
Początkowo szedł w kierunku obserwacji poziomu PSA, z intencją wdrożenia RT, kiedy będzie ono rosło. Co ciekawe, powiedział, że nieoznaczalność dla lekarzy jest umownie nieco wyższa, niż dla nas, pacjentów. Spokój można zachować do poziomu 0,04, max 0,05. On rozumie, że każdy chciałby widzieć dwa zera po przecinku, ale nawet ślinianki produkują śladowe ilości PSA.
Ale do rzeczy. Po analizie sytuacji męża, zaczął wyliczać czynniki ryzyka progresji choroby: młody wiek pacjenta, rozległość raka w obu płatach, dodatni margines oraz poziom PSA po operacji, który jednak idealny nie jest i na podstawie tego zalecił wdrożenie RT, jednak nie natychmiast, tylko po upływie 4 miesięcy po RP. Zapytał o kwestię trzymania moczu i potencję i dowiedziawszy się, że jest w porządku stwierdził, że niech wnętrze miednicy dojdzie przez kolejne tygodnie do normy i zaczynamy. 8 grudnia pierwsza wizyta w CO w Gliwicach, zapewne ze 3, 4 tygodnie potrwa przygotowanie do naświetlań i po nowym roku czeka nas stoczenie decydującej bitwy.
Nie pozostaje nam nic innego jak wierzyć, że załatwimy gada. Profesor powiedział, że szanse na wyleczenie są duże, ok 80%. Tak więc postanowiliśmy się nie dać i pozytywnie nastawić. Już mieliśmy trochę szczęścia ze spadkiem Gleasona po operacji (prof. określił, że jest 5% takich przypadków, zwykle jednak jest odwrotnie), dlaczego więc tym razem nie mielibyśmy mieć tego szczęścia?