Kris - I co dalej z tym SKORUPIAKIEM" ?

[latarnik]

(06.03.2018, 20:06:15)Dunolka napisał(a):

(06.03.2018, 09:29:41)Kris napisał(a): Było bardzo ciężko, uwierzcie mi.
      
       

W takich chwilach człowiek uświadamia sobie, jak kruche jest ludzkie życie,
jak nagle wszystkie inne sprawy i kłopoty przestają mieć znaczenie,
bo rozstrzyga się dramatyczne być albo nie być.

Potem człowiek sobie uświadamia, jakim wielkim szczęściem jest móc samodzielnie chodzić,
obsłużyć się w łazience, normalnie rozmawiać, dzwonić, czytać i pisać na komputerze.
A jeśli jeszcze  ma się kochaną rodzinę i przyjaciół...

Doceńmy, jacy jesteśmy szczęśliwi.
Mimo wszystko.

Jolu II i III akapit to są zapewne przemyślenia uniwersalne... ja w pełni się z nimi utożsamiam...
Natomiast I akapit tutaj jestem skłonny mieć trochę odmienne zdanie....
Bo myślę sobie, że pomimo nieodwracalności odchodzenia, jego ostateczności to taki człowiek ma przemyślenia, że czegoś nie zdążył zrobić, coś by zrobił inaczej, coś by zaniechał a czegoś żałuje...... A jeżeli jest to tylko stan zagrożenia a nie odchodzenia to tym bardziej szybko chce wracać do "żywych" bo mocno zarobiony jest...
Chociaż może powaga tej sytuacji, nasze przerażenie, poczucie naszego nic nie znaczenia powoduje, że obojętniejemy na wszystko wokół...? być może...?
A tak na prawdę, obyśmy jeszcze długo, długo nie musieli przekonywać się jak to wtedy jest