05.02.2019, 23:01:06
Tata Adama "hormony" będzie miał podawane najprawdopodobniej tylko przez kilka miesięcy,
zatem nie powinny mu zdążyć za bardzo zaszkodzić.
Apo flutam zostanie odstawiony jeszcze wcześniej, ale może on zdążyć wpłynąć negatywnie na wątrobę.
Ale potem szybko wszystko wróci do normy.
Pacjent boi się skutków ubocznych radioterapii.
Jędrek, ty masz teraz czas, przypomnij sobie, jak sobie z tą terapią radziłeś.
Różni pacjenci reagują różnie, niektórzy ciężko znoszą, większość nie odczuwa skutków ubocznych,
ale nie jest to - jak powiada mój mąż - kaszka z mleczkiem.
Przejściowo, pod koniec naświetlań, mogą wystąpić biegunki, nawet krwawe, i/lub podrażnienie pęcherza.
Niektórzy podczas radioterapii pracują zawodowo, sami dojeżdżają do CO, inni muszą więcej wypoczywać.
Pamiętać należy o diecie, tak na wszelki wypadek, wszystko gotowane, lekkostrawne, dużo warzyw i owoców (gotowanych).
Ważne, by dbać o stan psychiczny pacjenta, kilkutygodniowa terapia jest nużąca, wyników od razu nie widać.
Człowiek się kładzie, przez kilka minut coś się koło niego obraca, nic się nie czuje, trzeba wstać i wyjść.
Dobrze w takich momentach wyobrazić sobie, że właśnie wtedy ciało przenikają niewidoczne ale zabójcze dla raka promienie, że akurat w tej chwili niszczą DNA komórek nowotworowych, że po każdej sesji człowiek wychodzi zdrowszy.
Taka wizualizacja bardzo pomaga.
Tak naprawdę podczas radioterapii człowiek zdrowieje cały czas, nawet w domu, bo jakaś grupa komórek nowotworowych właśnie ginie, pozbawiona możliwości mnożenia się.
Proces ten trwa jeszcze ok. dwóch lat po zakończeniu naświetlań.
Biorąc "hormony", tata nie od razu będzie wiedział, czy terapia pomogła, bo PSA będzie niskie od "hormonów",
a nie od promieni.
Piszę "hormony" w cudzysłowie, bo to są leki albo blokujące wydzielanie testosteronu,
albo uniemożliwiające absorpcję tego hormonu.
Potocznie mówimy "hormony" na leki wpływające na gospodarkę hormonalną, chociaż nie jest to określenie ścisłe.
zatem nie powinny mu zdążyć za bardzo zaszkodzić.
Apo flutam zostanie odstawiony jeszcze wcześniej, ale może on zdążyć wpłynąć negatywnie na wątrobę.
Ale potem szybko wszystko wróci do normy.
Pacjent boi się skutków ubocznych radioterapii.
Jędrek, ty masz teraz czas, przypomnij sobie, jak sobie z tą terapią radziłeś.
Różni pacjenci reagują różnie, niektórzy ciężko znoszą, większość nie odczuwa skutków ubocznych,
ale nie jest to - jak powiada mój mąż - kaszka z mleczkiem.
Przejściowo, pod koniec naświetlań, mogą wystąpić biegunki, nawet krwawe, i/lub podrażnienie pęcherza.
Niektórzy podczas radioterapii pracują zawodowo, sami dojeżdżają do CO, inni muszą więcej wypoczywać.
Pamiętać należy o diecie, tak na wszelki wypadek, wszystko gotowane, lekkostrawne, dużo warzyw i owoców (gotowanych).
Ważne, by dbać o stan psychiczny pacjenta, kilkutygodniowa terapia jest nużąca, wyników od razu nie widać.
Człowiek się kładzie, przez kilka minut coś się koło niego obraca, nic się nie czuje, trzeba wstać i wyjść.
Dobrze w takich momentach wyobrazić sobie, że właśnie wtedy ciało przenikają niewidoczne ale zabójcze dla raka promienie, że akurat w tej chwili niszczą DNA komórek nowotworowych, że po każdej sesji człowiek wychodzi zdrowszy.
Taka wizualizacja bardzo pomaga.
Tak naprawdę podczas radioterapii człowiek zdrowieje cały czas, nawet w domu, bo jakaś grupa komórek nowotworowych właśnie ginie, pozbawiona możliwości mnożenia się.
Proces ten trwa jeszcze ok. dwóch lat po zakończeniu naświetlań.
Biorąc "hormony", tata nie od razu będzie wiedział, czy terapia pomogła, bo PSA będzie niskie od "hormonów",
a nie od promieni.
Piszę "hormony" w cudzysłowie, bo to są leki albo blokujące wydzielanie testosteronu,
albo uniemożliwiające absorpcję tego hormonu.
Potocznie mówimy "hormony" na leki wpływające na gospodarkę hormonalną, chociaż nie jest to określenie ścisłe.