07.06.2017, 21:23:29
Marto, biopsja polega na tym, że wbija się w tkankę grube igły, z dziurką w środku - potem się ocenia zawartość tego, co
w tę rurkę wlazło, nabiło się. Powstaje taki "sznureczek" - bioptat.
Jeśli w bioptacie 100% zawartości stanowią komórki nowotworowe - to znaczy, że w tym miejscu rak jest od końca do końca
prostaty.
Ale - na wyniku jest wyraźnie napisane - nie ma inwazji torebki narządu.
To bardzo ważna i dobra wiadomość.
Czyli rak jest "od końca do końca", ale tylko w prostacie, nie w torebce.
Zajęcie torebki to duże prawdopodobieństwo naciekania okolicznych tkanek.
Druga dobra wiadomość to brak naciekania naczyń krwionośnych.
Zawsze trochę mniejsze prawdopodobieństwo rozsiania się drogą naczyń krwionośnych.
Naciekanie nerwów obwodowych - jedni onkolodzy przywiązuje do tego znaczenie, inni wcale.
Na pewno przeraził cię Gleason 4+5, ale poczytaj watek Canaletto. Też tyle miał, i po 11 latach jest OK.
Bo wiesz, w raku prostaty ważne są liczne parametry, ale najbardziej liczy się jego charakter.
Coraz częściej radzi się pacjentom zrobić badanie genetyczne, by ten charakter rozwikłać.
Przy tak rozległym nowotworze terapia hormonalna twego taty będzie trwała pewnie dłużej, niż pół roku.
Za pół roku będzie radioterapia, a hormonoterapia będzie po prostu kontynuowana, co najmniej 3 lata.
To nie ma większego znaczenia, jak nazywa się zastrzyk, który tata otrzyma - wszystkie mają jeden cel:
zablokować wydzielanie testosteronu.
Dopilnujcie, aby przed zastrzykiem tata koniecznie dostał tabletki, antyandrogen (Flutamid lub Bikalutamid).
Potrzebujesz jakiegoś ziarna optymizmu.
Najwcześniej otrzymasz go za około miesiąc po rozpoczęciu hormonoterapii.
Wtedy będzie można już zbadać PSA. Będzie spadek - będziemy się cieszyć.
"Na hormonach" można przeżyć lata.
Skutki uboczne są, ale niektóre odległe w czasie, niektórym można zapobiec.
Jeśli tata ma problemy kardiologiczne, powinien od razu zgłosić fakt hormonoterapii swemu lekarzowi.
w tę rurkę wlazło, nabiło się. Powstaje taki "sznureczek" - bioptat.
Jeśli w bioptacie 100% zawartości stanowią komórki nowotworowe - to znaczy, że w tym miejscu rak jest od końca do końca
prostaty.
Ale - na wyniku jest wyraźnie napisane - nie ma inwazji torebki narządu.
To bardzo ważna i dobra wiadomość.
Czyli rak jest "od końca do końca", ale tylko w prostacie, nie w torebce.
Zajęcie torebki to duże prawdopodobieństwo naciekania okolicznych tkanek.
Druga dobra wiadomość to brak naciekania naczyń krwionośnych.
Zawsze trochę mniejsze prawdopodobieństwo rozsiania się drogą naczyń krwionośnych.
Naciekanie nerwów obwodowych - jedni onkolodzy przywiązuje do tego znaczenie, inni wcale.
Na pewno przeraził cię Gleason 4+5, ale poczytaj watek Canaletto. Też tyle miał, i po 11 latach jest OK.
Bo wiesz, w raku prostaty ważne są liczne parametry, ale najbardziej liczy się jego charakter.
Coraz częściej radzi się pacjentom zrobić badanie genetyczne, by ten charakter rozwikłać.
Przy tak rozległym nowotworze terapia hormonalna twego taty będzie trwała pewnie dłużej, niż pół roku.
Za pół roku będzie radioterapia, a hormonoterapia będzie po prostu kontynuowana, co najmniej 3 lata.
To nie ma większego znaczenia, jak nazywa się zastrzyk, który tata otrzyma - wszystkie mają jeden cel:
zablokować wydzielanie testosteronu.
Dopilnujcie, aby przed zastrzykiem tata koniecznie dostał tabletki, antyandrogen (Flutamid lub Bikalutamid).
Potrzebujesz jakiegoś ziarna optymizmu.
Najwcześniej otrzymasz go za około miesiąc po rozpoczęciu hormonoterapii.
Wtedy będzie można już zbadać PSA. Będzie spadek - będziemy się cieszyć.
"Na hormonach" można przeżyć lata.
Skutki uboczne są, ale niektóre odległe w czasie, niektórym można zapobiec.
Jeśli tata ma problemy kardiologiczne, powinien od razu zgłosić fakt hormonoterapii swemu lekarzowi.