04.06.2017, 11:02:50
(04.06.2017, 09:36:14)latarnik21 napisał(a): ps.
Edku, merytorycznie nie mam najmniejszych uwag do Twojego wywodu....!!!!
No, ja trochę mam.
Ale ja się z reguły czepiam, "taki mam już paskudny charakter".
Edward napisał(a): bo nasz świat Ktoś tak niesprawiedliwie urządził, że najpierw przyzwyczaja ludzi do siebie, a później straszy, że najbliższych, najukochańszych, jedynych i niezastąpionych brutalnie odbierze, by w końcu to zrobić.
A jakby miało wyglądać owo "'sprawiedliwe" urządzenie świata, no jak, konkretnie?
Czy żeby nie było śmierci, czy "przyzwyczajenia"?
Na logikę, z naukowego punktu widzenia, nie istnieje nic takiego, jak zło, cierpienie.
Istnieje tylko nasza zdolność do odczuwania tego, do świadomości zła i dobra, do oceny moralnej.
Ktoś tak urządził, albo może sami się tak urządziliśmy.
Niektórzy mogą tęsknić do mitycznego raju, bez zła i cierpienia, czyli bez "wiadomości złego i dobrego", bez zdolności do uczuć.
Normalni ludzie za tym naturalnym rajem nie tęsknią, normalni ludzie nie chcą nie odczuwać na przykład smutku z powodu cierpienia, albo śmierci osoby bliskiej.
Osobiście od razu bym zjadła ten zakazany owoc, beż niczyjej namowy, nie odpowiada mi bowiem stan szczęśliwej ameby.
Człowieczeństwo ma swoją cenę, jest nią "paranoja" i cierpienie, związane ze świadomością przemijania, a także z cierpieniem i utratą bliskich.
"Oswojenie niesie za sobą ryzyko łez".
W konkretnej sytuacji Marty, jej lęk i cierpienie jest ceną, jaką płaci za miłość ojca.
Niejeden by chciał zapłacić tę cenę.
Gdyby ojciec był jej obojętny, gdyby ona była mu obojętna, nie byłoby załamki, ani listów na forum.