Tata Marek 64 l. - PSA 24, wyniki MRI - prośba o pomoc

[Edward]

(25.03.2024, 22:10:08)AgataKr napisał(a): Wiem, jak to brzmi, ale emocje nadal nie opadły, szczególnie, że jestem prawie 40-letnią babą, ale mój Tata jest..."odzyskany". Przez dokładnie 27 lat mojego życia albo pracował albo nie miał czasu albo był zły albo miałam dać mu spokój. Dopiero jak rozwiódł się z Mamą, ja poważnie zachorowałam i finalnie - jak poskładałam, trochę na siłę, naszą rodzinę z powrotem  (łącznie z tym, że w wieku 30 lat byłam świadkiem na ślubie swoich rodziców :-)), mój Tata zaczął traktować mnie jak swoją ukochaną córkę - czyli w naszych relacjach jestem jakimś 10-letnim dzieckiem, On mnie tak traktuje, ja się tak czuję i strasznie, po dziecinnemu, się o niego boję. W tym roku rzucił pracę, na rok przed emeryturą, ma czas, ma chęci, spędzamy ze sobą każdą wolną chwilę, wyjeżdżamy razem i w końcu mam poczucie, że jest tak, jak powinno . I to raczysko.  Dziad, który próbuje mi zabrać Tatę, a mamy tyle planów, pomysłów i wszystkiego..

Przepraszam, że tak osobiście i tak poza wątkiem, ale na codzień muszę te emocje i myśli dusić w sobie, a teraz ...teraz poczułam ogromną potrzebę, żeby to wywalić...

Wysyłam, nie myślę już za długo, bo wykasuję ze wstydem za to rozrzewnienie
Dziękuję za wsparcie, to naprawdę bardzo, bardzo dużo dla mnie znaczy!

Agata

Agato,

zrobiłaś piękną, wielką rzecz i bardzo dobrze, że się nią z nami podzieliłaś. Walczyłaś o pełną rodzinę i odniosłaś sukces. Sukces tym większy, że przy okazji "odzyskałaś" Tatę. Teraz walczysz o to, aby mieć go jak najdłużej. Nie powiem Ci, że to się na pewno uda, bo tego nie wiem, ale Koleżanka Jola i Koledzy z forum napisali, dlaczego masz na to szansę. Mogę Cię tylko zapewnić, Bratnia w otwartości Duszo, że bardzo Ci tego życzę, a za kolejny sukces mocno ściskam kciuki.

Pozdrawiam serdecznie
Edward