17.12.2020, 15:39:07
Agnieszko, witaj wśród nas!
W tej chwili wiemy raczej na pewno, że jest nowotwór prostaty, i że jest zaawansowany.
Ale oczywiście trzeba walczyć, i oczywiście są szanse, że walczyć będziesz nie o "godziny" dla taty,
ale o lata. Wszystko zależy od tego, jak organizm pacjenta zareaguje na leczenie.
A najczęściej reaguje dobrze.
W tej chwili nie ma innej opcji, niż leczenie hormonalne, i to niezależnie od tego, czy się mieszka w Bielsku,
czy w New Yorku.
Potem, po kilku miesiącach, gdy będzie dobra odpowiedź na hormony, można rozważać radioterapię.
Ale - w niektórych ośrodkach daje się takim "od razu zaawansowanym" pacjentom od razu chemię.
Są dowody, że to polepsza szanse pacjentów.
Zatem warto o to spytać lekarza przy najbliższej wizycie.
Na waszym miejscu, zgodnie z sugestią Parsleya, skonsultowałabym przypadek taty z tą słynną panią doktor w Warszawie. W razie czego da zlecenie/radę dla lekarzy w Bielsku.
Każdy urolog-onkolog tę panią zna, i pewnie dla każdego jest autorytetem.
Ale to po uzyskaniu wszystkich wyników.
PS. Prawie każdy początkujący pacjent czuje się zagubiony w kontakcie z onkologiem.
Jest przy tym tak spięty, że zapomina, co do niego lekarz mówi. To normalne.
Najlepiej dać tacie kartkę z konkretnymi pytaniami. I długopis. Niech "odhacza", o co spytał
i krótko notuje odpowiedzi. Lekarze to nawet lubią, bo wtedy wiedzą, że pacjent nie zapomni, co usłyszał,
co mu się "każe" zrobić.
Można też uprzejmie spytać, czy można nagrać przebieg wizyty na komórkę, ale z tym już bywa trudniej.
W tej chwili wiemy raczej na pewno, że jest nowotwór prostaty, i że jest zaawansowany.
Ale oczywiście trzeba walczyć, i oczywiście są szanse, że walczyć będziesz nie o "godziny" dla taty,
ale o lata. Wszystko zależy od tego, jak organizm pacjenta zareaguje na leczenie.
A najczęściej reaguje dobrze.
W tej chwili nie ma innej opcji, niż leczenie hormonalne, i to niezależnie od tego, czy się mieszka w Bielsku,
czy w New Yorku.
Potem, po kilku miesiącach, gdy będzie dobra odpowiedź na hormony, można rozważać radioterapię.
Ale - w niektórych ośrodkach daje się takim "od razu zaawansowanym" pacjentom od razu chemię.
Są dowody, że to polepsza szanse pacjentów.
Zatem warto o to spytać lekarza przy najbliższej wizycie.
Na waszym miejscu, zgodnie z sugestią Parsleya, skonsultowałabym przypadek taty z tą słynną panią doktor w Warszawie. W razie czego da zlecenie/radę dla lekarzy w Bielsku.
Każdy urolog-onkolog tę panią zna, i pewnie dla każdego jest autorytetem.
Ale to po uzyskaniu wszystkich wyników.
PS. Prawie każdy początkujący pacjent czuje się zagubiony w kontakcie z onkologiem.
Jest przy tym tak spięty, że zapomina, co do niego lekarz mówi. To normalne.
Najlepiej dać tacie kartkę z konkretnymi pytaniami. I długopis. Niech "odhacza", o co spytał
i krótko notuje odpowiedzi. Lekarze to nawet lubią, bo wtedy wiedzą, że pacjent nie zapomni, co usłyszał,
co mu się "każe" zrobić.
Można też uprzejmie spytać, czy można nagrać przebieg wizyty na komórkę, ale z tym już bywa trudniej.