Kris

[Dunolka]

Tym tekstem pożegnaliśmy naszego Krisa:

Zegnamy dziś naszego Przyjaciela, Krzysztofa, który w naszej grupie miał przydomek Kris.

Przez 9  lat byliśmy razem na internetowym forum onkologicznym, zrzeszającym chorych i ich rodziny.
Pomagamy sobie nawzajem, wspieramy się, wymieniamy informacje o nowych metodach leczenia,
o specjalistach, do których warto się udać, itp.
Kris był jednym z najaktywniejszych członków forum, zawsze chętnym do pomocy, do porady,
do wyciągania kolegów z dołka psychicznego.

Zdarzało się, że ktoś na forum skarżył się na przykład, że nie da się przyśpieszyć ważnego badania, albo że do lekarza nie ma numerków, wtedy z drugiego końca Polski dzwonił do rejestracji lub do lekarza Kris, i sprawa nagle okazywała  się do załatwienia.

Miał w sobie coś, co zjednywało mu sympatię ludzi.
Przede wszystkim ogromne poczucie humoru. Tam, gdzie był Kris, był żart, był uśmiech,
mimo bólu ciała i duszy.

Kris walczył ze swoją chorobą z ogromną determinacją, wręcz z zawziętością.
Nie miał zamiaru "zamienić nowotworu w chorobę przewlekłą", jak nam czasem radzą lekarze, czyli jego zdaniem spasować. On chciał raka pokonać, zadeptać, chciał zwyciężyć.
Dlatego leczył się niestandardowo, według własnych koncepcji, a jego wiedza o chorobie była imponująca.

Przeciwnik okazał się bardzo silny i  wyjątkowo złośliwy.
Ale my nie chcemy powiedzieć, że Kris przegrał.
Wolimy uważać, że wygrał kilka lat dobrego życia, bo nie wiadomo, jak by się sprawy potoczyły,
gdyby zgodził się na tzw. standard.,
Bez żadnej przesady możemy powiedzieć, że również  lekarze wiele się od Krisa nauczyli, a przede wszystkim my,
forumowicze i czytelnicy forum.

Przede wszystkim tego, że dopóki walczysz, jesteś  zwycięzcą.

Żegnaj, Przyjacielu!