RAK PROSTATY POMOC - Forum

Pełna wersja: Rak prostaty u 42-latka
Aktualnie przeglądasz uproszczoną wersję forum. Kliknij tutaj, by zobaczyć wersję z pełnym formatowaniem.

Chciałbym opisać  historię mojej  choroby  - raka prostaty.

Pierwsze PSA oznaczyłem  w wieku 40 lat. Wynosiło 2,850 ng/ml PSA wolne
0,240 ng/ml.

Było to na zlecenie mojej lekarz rodzinnej, która dała mi skierowanie do
laboratorium na wykonanie morfologii,  ze względu na to, iż chorowałem
na dne moczanową.
Tu muszę dodać że oznaczenie PSA w tak młodym wieku nie było
przypadkowe. Mój nieżyjący już tata chorował na raka prostaty. Moja
rodzinna pani doktor wiedziała o tym, stąd skierowanie.

Po odebraniu wyników z Labu zrobiłem wielki błąd !!!   Widząc normę PSA
w moim laboratorium 0,006 -  4,000 ng/ml , pomyślałem,  że jest dobrze,
czyli zlekceważyłem ten wynik.

Tymczasem było to sporo za dużo dla osoby w moim wieku.

Co jakiś czas robiłem prywatnie wyniki, ponieważ do mojej lekarz
rodzinnej były gigantyczne kolejki.

W wieku 42 lat oznaczyłem PSA , wynik był 4,210:  dopiero wtedy zapaliła
mi się "kontrolka" w głowie.

Zacząłem szukać informacji  w internecie, po paru minutach  już
wiedziałem że jest problem. I właśnie tak trafiłem na forum Rak Prostaty
Pomoc. Dzięki forum  wiedziałem już jak się odnaleźć, co i jak. A że nie
jest to proste, wie to ten który przez to przeszedł, przechodzi.

DZIĘKUJE WAM zadowolenie, uśmiech.

Po kilku dniach udałem się do urologa, tego samego, u którego leczył się
mój tata. Dzień ten zapamiętam na całe życie.

Było to 17.12.2020. Lekarza, profesora,  poinformowałem, że tata miał
raka prostaty. To był właśnie  ten lekarz, który wykonał mojemu tacie
prostatektomię radykalną metodą otwartą. Niestety, choroba była już
zaawansowana, i  tata dalej musiał się leczyć, przez lata być  pod 
opieką tego urologa.
Tata zmarł nie na raka prostaty, ale dlatego, że miał krwiaka mózgu, po jego wycięciu nastąpiły kolejne udary.
Ale nie wiadomo, czy jednak rak prostaty ( choroba i długotrwale leczenie) nie miał wpływu na powstanie tych dolegliwości.

Ale wracając do mnie, doktor przejrzał moje wyniki, wykonał per rectum i
zrobił usg.

Po paru minutach usłyszałem:  ma pan raka prostaty,  który raczej 
jeszcze nie wyszedł poza torebkę.

Wiadomość ta zwaliła mnie z nóg!

Lekarz coś tam mówił ja nic nie rozumiałem. Kiwałem tylko głową, a po
wyjściu z gabinetu pomyślałem, co jeszcze może się stać!

Zmarł mi tata, który był dla mnie nie tylko ojcem ale równocześnie
przyjacielem, kolegą. Mama  nie żyje od 12 lat.

Po powrocie do domu poinformowałem Moją Kochaną Żonę, czego się
dowiedziałem. Powiedziała:  nie martw się damy radę.

Wsparcie jest ważne.

Pierwsze dni, tygodnie to koszmar, piekło. Bezsenność, brak apetytu,
tabletki na uspokojenie. Ale co się dziwić,  w końcu rak.

Urolog, od którego usłyszałem że mam  raka,  przyjmował prywatnie i
skierowania,  które dostałem,  nie były na NFZ.

W mojej przychodni dostałem się do kolejnego urologa. I znowu "palec
boży", usg i diagnoza  - ma pan raka.

Lekarz powiedział że może to usunąć laparaskopowo,  ale na początek MRI
i biopsja.

Tu należy dodać, iż obu urologów informowałem,  iż w kroczu mam czyraka
-   tak wtedy myślałem - który krwawi. Łudziłem się nadzieją,  że to
może przez niego. Niestety,  lekarze to wykluczyli. Udałem się do
chirurga ,diagnoza - przetoka okołoodbytnicza. Trafiłem do szpitala, 
gdzie została usunięta.

Gdy się wygoiłem po tym zabiegu, zgłosiłem się na badanie Rezonansem 
Magnetycznym z kontrastem.  Wykazał tylko stan zapalny w okolicy
prostaty, lecz urolog stwierdził że  jestem młody, więc sytuacji nie
można lekceważyć,  i wykonał biopsje.

No i wyszło  -  gruczolakorak adencarcinoma  Gleason 3+3!

Powiedział że może to usunąć laparaskopowo. Zgodziłem się  a on dał mi
skierowanie do szpitala. Jednak chciałem się jeszcze kogoś poradzić, w
czym forum bardzo mi pomogło. Udałem się do trzeciego urologa,  też
profesora.

Znowu per rectum, usg i  - ma pan raka. Już wtedy miałem trochę wiedzy 
o tym paskudztwie. Lekarza ucieszyło, że rozumiem, co mi tłumaczy.

Powiedział że usunie to metodą jaką chciałem,  znaczy laparaskopowo, i
będzie się starał zachować wiązki odpowiedzialne za wzwód. Termin  - 10
czerwca.

Miałem już więc dwa skierowania do szpitala. Zdecydowałem, że wybiorę
ten drugi szpital. Pierwszy szpital poinformowałem, że rezygnuję.

Tydzień przed wyznaczonym terminem  operacji  dostałem telefon,  czy nie
zgodziłbym się na prostatektomie radykalną metodą Da Vinci.

Po przemyśleniu zdecydowałem, że tak,  i 8 czerwca stawiłem się w
szpitalu na Pomorzanach  w Szczecinie.

Następnego dnia  o godz. 13  wykonano operację która trwała 5 godzin.

Obudziłem się na sali pooperacyjnej  z cewnikiem i kroplówkami. Bolał
mnie pęcherz,  jakby był przepełniony; myślałem, że mocz się zatrzymał.

Pielęgniarka przepchała cewnik i powiedziała,  że wszystko dobrze.

Ogólnie czułem się dobrze, lepiej, niż się spodziewałem. Na obchodzie
zostałem poinformowany, że operacja przebiegła bardzo dobrze, wycięto 
do badania kilka węzłów chłonnych.

Na drugi dzień pobudka - trzeba wstawać. Z pomocą pielęgniarki
postawiono mnie do pionu .

Odnośnie pielęgniarek  - bardzo miłe, pomocne i ładne zadowolenie, uśmiech.

Z sali pooperacyjnej trafiłem na ogólną, prysznic, śniadanie i spacer
korytarzem. Ból brzucha był tylko wtedy, gdy  kładłem się lub wstawałem
z łóżka,  ale do zniesienia. Gorzej cewnik, strasznie piekła mnie cewka.
Po obiedzie wyjęto mi dren i dalej spacerowałem. Piątego dnia po
operacji  wyjęto mi cewnik i sprawdzano szczelność, kazano dużo pić i
oddać mocz, nawet w pampersa, byle oddać. Gdy poczułem parcie, w wc
oddałem mocz ale piekła mnie cewka. W szpitalu spędziłem sześć dni.

Na dzień dzisiejszy zdarzają się przecieki ,głównie podczas wysiłku.

Czego nauczyła i uczy mnie choroba?

Każdemu znajomemu powtarzam, oznacz PSA. Straszne jest to, że większość
nie wie o czym mówię.

Mój tata,gdy zachorował, zrobił badania genetyczne czy ja mogę być
obciążony tą chorobą.

Wyszło że nie.  A jednak.





14.06.2021

Jestem w domu. Zauważyłem że np oddając mocz na siedząco podnosząc się potrafi skapnąć parę kropel. Ogólnie czuje się w miarę dobrze.

Zaleceń, szczerze mówiąc, nie czytałem jeszcze. Ogólnie żeby się oszczędzać, plan ćwiczeń, po 6 tygodniach PSA . Leki to
CLEXANE, DICLODUO, ZINNAT, TADALAFIL TEVA, SILDENAFIL,sam dokupiłem furaginum i osłonę anty-antybiotykową.
Zwolnienie mam na 28 dni, w tym prawie tydzień w szpitalu. Jeżeli będę potrzebował dalsze, to mam się udać do lekarza rodzinnego.

25.06.2021,

Mam wynik histopatologii.


1. Prostata z pęcherzykami nasiennymi wycięta w całości.
Nie ma marginesu dodatniego! SM(-).
2. Nie ma nietypowych komórek raka - rak zrazikowy.
3. Wycięte regionalne węzły chłonne w liczbie 6 - czyste.
4. Nie ma przekroczenia torebki prostaty.
5. Brak naciekania naczyń krwionośnych i limfatycznych.
6. Pęcherzyki nasienne czyste.
7. Gleason jest 3+4.
8. Stwierdzono naciekanie przestrzeni okołonerwowych.

02.07.2021

Oznaczyłem dzisiaj PSA , trochę wcześniej bo dzisiaj jest 23 dzień po operacji wynik to
0,067
Wiem że to trochę za szybko,w środe będzie czwarty tydzień po operacji i może jeszcze raz sprawdze PSA. Ogólnie czuje się dobrze.
Seks wrócił po 10 dniach od operacji.
Przeciekam (kropelki) trochę podczas wysiłku, gwałtownego wstania czy np. kichnięcia o ile nie zacisne zwieraczy. Nie jest źle i nosze wkładki.

07.07.2021

Dzisiaj mija czwarty tydzień od operacji więc oznaczyłem PSA wynik to
0,030

20.07.2021

Dzisiaj oznaczyłem PSA . Od operacji mineło 6 tygodni bez jednego dnia.Wynik <0, 006 ng/ml


11.08.2021

Mija drugi miesiąc od operacji która odbyła się 9 czerwca. Postanowiłem oznaczyć PSA , wynik to < 0,006.

10.09.2021

Dzisiaj znowu oznaczyłem PSA. Od operacji mineło trzy miesiące i jeden dzień. Laboratorium to samo, co zawsze . Wynik < 0,006.